Schilderes

Tegen de ochtend
doopt ze haar penseel
in het licht van dauw in de lente
in het hemelse blauw
boven het gras

Ze schildert het volmaakte
dat alles wat ze eerder deed
vervaagt, verbleekt, versaagt.
Het ultieme beeld.

Dan wijkt het. Ze ontwaakt
in de tastbare wereld.
Kleuren zijn verf,
pasta, vloeibaar.
Het licht kan aan- en uitgezet,
het enige transparante is het glas
van de vensters.

Maar ze weet nu. Ze verlangt

Geschreven voor Riet Schultheiss, 2011